Tańce, które angażują całe towarzystwo, mają za zadanie zaktywizować ludzi do wspólnej zabawy. Takich rodzajów jest całkiem sporo: makarena, lambada, zorba. Wszystkie te tańce można spotkać na weselach, balach w szkołach i przedszkolach, studniówkach, połowinkach, czy imprezach miejskich i wiejskich społeczności. Generalnie chodzi o to, aby ludzie wstali z miejsc i ruszyli w tan. Takim tańcem jest również popularna ostatnio belgijka. Nazwa nic Ci nie mówi? Spokojnie! W poniższym wpisie dokładnie opowiemy, co to jest i jaki charakter ma belgijka, a kroki rozłożymy na czynniki pierwsze. Zapraszamy!

 

Co to jest i skąd się wzięła belgijka?

Belgijka ma korzenie ludowe – co do tego nie ma wątpliwości. Jednak trudno określić jej pierwotne pochodzenie. Niektóre źródła podają, że jest to taniec francuski, inne, że brytyjski, amerykański, a nawet szwedzki.

Belgijka to taniec należący do grupy tzw. mikserów. Jest to rodzaj zabawy integracyjnej, której cechą charakterystyczną jest zmiana partnerów w trakcie trwania utworu. Taniec belgijski jest łudząco podobny do francuskiego chapelloise, który wywodzi się z tradycji balów folkowych.

Zanim przejdziemy do tego, jak tańczyć belgijkę, kilka podstawowych faktów, które musisz znać. Taniec belgijski wykonuje się w parach, które ustawione są po kole. Po wykonaniu przez parę sekwencji kroków partnerki przebiegają o jednego partnera do przodu (w chapelloise tancerki przechodzą do tyłu). Nowa para powtarza cykl kroków. I tak to się kręci!

 

Jak tańczyć belgijkę?

Dobieramy się w pary i stajemy w kole – to pierwszy punkt, który musimy wykonać, aby zatańczyć belgijkę. Kroki podstawowe są bardzo proste.

  1. Na początku lekko przeskakujemy z nogi na nogę w rytm muzyki. 
  2. Następnie, również w podskoku, wykonujemy cztery kroki do przodu. 
  3. Robimy zwrot o 180°, panie przez lewe ramię, panowie przez prawe.
  4. Wykonujemy kolejne cztery kroki tyłem do kierunku tańca.
  5. Powtarzamy sekwencję, robiąc kolejne cztery kroki do przodu, zwrot i cztery kroki do tyłu.
  6. Następnie ze złączonymi nogami zeskakujemy w kierunku partnera i na zewnątrz.
  7. Partnerka zamienia się miejscami z chłopcem, przechodząc przed nim pod jego ręką. Jest zwrócona twarzą w kierunku tańca. Następuje zamiana rąk w trzymaniu.
  8. Powtarzamy sekwencję podskoków „do” i „od” partnera.
  9. Partnerka wraca na swoje miejsce, wykonując ruch z punktu 7 i...
  10. … przebiega do przodu do następnego tancerza.

Powyższy podstawowy układ belgijki powtarzany jest przez cały czas trwania utworu.

 

Jak się tańczy belgijkę? – dodatkowe wskazówki

Co jeszcze jest ważne, żeby prawidłowo tańczyć belgijkę?

  • Partnerki stają po zewnętrznej stronie koła. Mają partnera po swojej lewej stronie. 
  • Podczas wszystkich kroków belgijki para cały czas trzyma się za ręce. W pierwszym ustawieniu dziewczyna podaje lewą rękę. Zamiany rąk następują w toku kroków, tak, aby trzymanie było wygodne i naturalne. Zawsze łapiemy się za dłonie, znajdujące się bliżej siebie.
  • Podczas zabaw integracyjnych (zwłaszcza w przypadku dzieci) nie jest ważne, czy w parze jest chłopak i dziewczyna, czy np. dwie dziewczyny. Chodzi głównie o to, aby każdy znalazł drugą osobę, chętną do harców.
  • Taniec belgijski jest dość szybki, dlatego należy dobrze gospodarować energią, aby starczyło nam jej do końca utworu.

 

Taniec belgijski – charakter

Jak wspomnieliśmy we wstępie, belgijka to taniec integracyjny. Jej celem jest przede wszystkim dobra zabawa i wzbudzenie w uczestnikach poczucia wspólnoty. Najlepiej sprawdza się w środowisku młodszych i starszych dzieciaków, które są otwarte na nowe przyjaźnie. Belgijka pojawia się zatem jako część procesu zapoznawczego na koloniach, wyjazdach harcerskich, czy nawet spotkaniach o charakterze religijnym.

Belgijka ma radosny wydźwięk. Nie jest nawet w najmniejszym stopniu uwodzicielska, czy wyzywająca. Jej neutralny charakter sprawia, że idealnie nadaje się do integracji osób w różnym wieku.

Nie da się pozbyć uczucia, że w tańcu belgijskim drzemie nieco dworski charakter. Ustawione po kole, przypominają dawne miksery tańczone na królewskich balach i maskaradach!

 

Belgijka – muzyka

W odróżnieniu od innych stylów tanecznych, takich jak salsa, taniec współczesny, czy modern jazz, które można wykonywać do różnych utworów muzycznych, belgijka ma w tej kwestii sztywną zasadę. Podobnie, jak inne tańce integracyjne, jest ściśle powiązana z jednym hitem. Jest nim numer „'t Smidje” folkowego zespołu Laïs. Grupa pochodzi z Belgii, stąd też zabawa nosi nazwę „belgijka” lub „taniec belgijski”. Utwór śpiewany jest w języku niderlandzkim, a tekst pochodzi z czasów średniowiecza.

Oryginalny utwór trwa trzy minuty, jednak na imprezach często jest zapętlany, tak, aby każdy zatańczył z każdym. Wszystko zależy od ilości par ustawionych w kółku.

 

Belgijka na weselu

Jeśli nie umiesz jeszcze belgijki, a wybierasz się w najbliższym czasie na wesele, to radzimy Ci choć trochę potrenować. Taniec belgijka na weselu to niekoniecznie pewnik, ale zdarza się, że zespoły muzyczne grają go w pierwszych dwóch godzinach imprezy. Wszystko po to, aby goście się ze sobą zapoznali i trochę wyluzowali.

Jakie są zalety belgijki? Przede wszystkim masz szansę zatańczyć z wieloma partnerkami/partnerami i sprawdzić swoje umiejętności partnerowania i zgrania w parze z różnymi ludźmi. A jeśli trafisz na osobę niezbyt biegłą w sztuce tańca, nie będziesz się z nią męczyć do końca utworu!

Jeśli wesele organizowane jest na większą liczbę par, radzimy rozsądnie zarządzać siłami! Taniec z kilkudziesięcioma partnerami/partnerkami może być nie lada wyzwaniem!

Product added to wishlist