Dancehall – pozytywny vibe prosto z Jamajki!

 

Powiemy dziś o kolejnym stylu tańca, który robi prawdziwą furorę na polskim rynku tanecznym. Przed Wami dancehall! Jeśli jeszcze nie znacie tego gatunku, macie niepowtarzalną szansę nadrobić zaległości. Mnogość kroków i ich wariacji, słoneczny klimat, różnorodność ekspresji, porywająca muzyka – to naprawdę działa! Młodzi ludzie pokochali ten styl, a społeczność dancehallowa w Polsce jest coraz większa. W wielu polskich miastach odbywają się warsztaty z gwiazdami światowego formatu, a regularne zajęcia dancehallu w szkołach tańca to już standard. Gotowi na wycieczkę na rozgrzaną słońcem Jamajkę?

 

Co to jest dancehall i skąd się wziął?

Podobnie jak w przypadku wielu stylów tanecznych, najpierw powstała muzyka dancehall. Choć samą nazwę tłumaczymy, jako „sala do tańca”, co mogłoby sugerować nadrzędność ruchu, to styl taneczny silnie związany jest ze specyficznym gatunkiem muzycznym. Pojawił się on na Jamajce w latach 70. XX wieku, a jego bazą było reggae, z którego ta malownicza wysepka słynie do dziś.

Muzyka dancehall jest zdecydowanie bardziej energetyczna i szybsza, niż utwory Boba Marleya i spółki. Opiera się na tzw. riddimach, czyli powtarzalnych sekwencjach rytmicznych perkusji i basu. Klasykę dancehallu stanowią utwory takich wykonawców, jak Beenie Man, Shaggy, Buju Banton, Elephant Man, czy Sean Paul. Dorobek muzyczny dancehallu jest przebogaty z racji tego, że nurt ten jest na topie i ciągle się rozwija.

Jako taniec dancehall odgrywał rolę socjalizującą. Pierwsze kroki były proste i łatwe do powtórzenia, tak, aby jak najwięcej osób mogło wykonywać je wspólnie na imprezach. Dla Jamajczyków do dziś ma także silny wydźwięk terapeutyczny – pomaga społeczeństwu poradzić sobie z trudną sytuacją materialną czy polityczną w kraju.

Na gruncie światowym dancehall pojawił się około roku 2000. Od tego czasu regularnie pojawiał się w teledyskach popularnych zachodnich artystów i w ten sposób zyskał coraz większy rozgłos.

 

Dancehall – taniec z jamajskich ulic

Dancehall jest bardzo silnie zakorzeniony w kulturze Jamajczyków. To bardzo roztańczona społeczność. Kiedy nastąpił rozwój technologii i pojawił się przenośny sprzęt muzyczny, dancehall zaczął docierać także do biedniejszych warstw społecznych. Co więcej, muzyka wyszła poza mury domostw i ludzie mogli słuchać jej także na ulicach.

Oto krótka charakterystyka dancehallu w punktach.:

  • Dancehall jest tańcem streetowym, więc stawia się w nim na luz i płynny ruch.
  • Istotną rolę dla tancerzy odgrywają beaty (czyli akcenty) w muzyce, które determinują ich punktowanie za pomocą szybkich, precyzyjnych ruchów.
  • Ten styl taneczny opiera się na różnych rodzajach bounce'u, czyli specyficznym ruchu całego ciała. Najczęściej wymaga ugięcia kolan i pulsowania na miękkich nogach.
  • W neutralnej i męskiej odmianie dancehallu postawa tancerza charakteryzuje się wysuniętymi do przodu biodrami i klatką piersiową lekko odchyloną do tyłu.
  • W dancehall dance ważny jest tzw. feeling, czyli po prostu wczuwanie się w to, co się tańczy.
  • Attitude – bez tego nie byłoby dancehallu. To inaczej wyraz artystyczny. Dużą rolę odgrywa tu energia emitowana przez ciało i mimika twarzy.

 

Dancehall – rodzaje i podział

Złożoność dancehall dance sprawia, że każdy znajdzie w nim coś dla siebie. Istnieją trzy aspekty, według których możemy sklasyfikować dancehall. Pierwsze dwa omówimy teraz, o trzecim przeczytasz w ostatnim akapicie.

Z punktu widzenia historii b, dzielimy go na old school (lata 80. i 90.), mid school (mniej więcej do 2015) i new school (od 2015 do chwili obecnej). Dla każdego z tych okresów istnieją charakterystyczne kroki. Najprościej mówiąc, różnią się one stopniem skomplikowania i złożoności ruchu w poszczególnych krokach.

Dancehall dance możemy podzielić też ze względu na charakter. Tutaj mamy takie odmiany, jak:

  • badman style– pojawiają się w nim elementy, przypominające wojnę, w wielu krokach pojawiają się tzw. guny, czyli ułożenie dłoni w kształt pistoletu;
  • dancehall female – damska wersja dancehallu, seksowna i uwodzicielska;
  • dancehall queen – zawadiacka i zadziorna forma damskiego stylu, w której występują akrobacje;
  • daggering – kontrowersyjny rodzaj dancehall dance, w którym mężczyźni i kobiety imitują ruchy kopulacyjne;

 

Dancehall queen i dancehall female

Choć początkowo dancehall tańczyli jedynie mężczyźni, to w miarę upływu czasu kobiety wypracowały własną odmianę tego stylu. W dancehall female panie prezentują swoje wdzięki najlepiej, jak potrafią, nie zatracając jednak streetowego charakteru tańca. Ich ruchy są miękkie i zmysłowe. Najważniejsze elementy tego stylu to wine'y i wave'y. Wine to kręcenie biodrami, a wave – falowanie całego ciała lub jego poszczególnych części, np. klatki piersiowej.

Dancehall queen ma nieco bardziej prowokacyjny, a nawet impertynencki charakter. Na jamajskich imprezach kobiety często rywalizują o mężczyzn, przez co ich taniec ma zwykle formę nieco agresywnego popisu. „Patrz na mnie, to ja jestem tu królową!”. W dancehall queen znajdziemy sporo wyzywających ruchów. Nie brakuje w nim twerkowania, czyli energicznych ruchów pośladków, czy akrobacji. Stawanie na głowie, przewroty do szpagatu – to w zasadzie standard.

 

Dancehall – kroki męskie, damskie i neutralne

W dancehallu każdy krok ma swoją nazwę. Jeśli dobrze wsłuchasz się w stare kawałki dancehallowe, takie jak np. „Like Glue” Seana Paula usłyszysz wiele nazw, jak „parachute”, „pon di river”, „give dem a run”, „road di boat”. To ruchy neutralne, które może tańczyć każdy.

Oprócz tego w dancehall dance są także kroki typowo damskie (np. „tempa wine”, „dash it out”, „hot up”, „kushie wine”) oraz typowo męskie (np. „gully creep”).

Kroki wymyślane są przez jamajskie ekipy, wielu instruktorów podczas lekcji podaje ich nazwy wraz z autorami. Kładzie się na to duży nacisk z racji szacunku dla jamajskich twórców. Dancehall to przecież ich cudowne bogactwo kulturowe!

Polecane produkty

Product added to wishlist