Widzieliście film „Wielki Gatsby” z niezapomnianą rolą Leonardo DiCaprio? Pojawia się tam scena balu, którego atmosfera jest absolutnie oszałamiająca! Orkiestra, fajerwerki, przepych, tancerki, kołyszące się na cyrkowych trapezach pod sufitem, z którego zwisa ogromny, kryształowy żyrandol. Mężczyźni odziani w eleganckie smokingi, kobiety w obcisłych sukniach i zdobnych toczkach na głowie zanurzają się w klimat tej radosnej rewii. I tańczą... A co? W repertuarze króluje swing i właśnie charleston – taniec, o którym chcemy Wam dziś opowiedzieć!

 

Charleston – taniec niemoralnej euforii

Charleston dance powstał w latach 20. XX wieku. Nazwa wywodzi się od miasta w stanie Południowa Karolina. Ten rytmiczny taniec zyskał ogromną popularność dzięki utworowi kompozytora jazzowego Jamesa P. Johnsona, napisanemu w 1923 roku do broadwayowskiej rewii „Runnin' Wild”. Jego tytuł to po prostu „Charleston”. Taniec do tego kawałka skradł serca amerykańskiej społeczności. W czasach prohibicji stanowił jedną z ulubionych form rozrywki. Szczyt popularności zdobył między rokiem 1926 a 1927.

 

Za powstaniem tańca charleston stoi wspólnota afroamerykańska, która wykorzystała tradycyjny rytm z Afryki. Mimo to kojarzony jest głównie z nielegalnymi barami, w których białe amerykańskie towarzystwo spijało zakazany wówczas alkohol podawany spod lady. Zwolennicy prohibicji nie mieli zatem o charleston dance dobrego zdania. Uważali go za taneczną projekcję ludzkiej degrengolady i erozji moralności.

W latach 30. i 40. nastąpił rozwój stylu charleston. Taniec ewoluował i zyskał kilka ciekawych odmian. Dzięki wpływom swing dance powstał m.in. gatunek swing charleston, zwany też inaczej lindy charleston.

 

Charleston dance – podstawowe informacje

Dziś charleston nie nosi już znamion tańca wyklętego. To rewelacyjny styl, z którego emanuje najczystsza radość. Kojarzony jest często z popularnym lindy hop. Faktycznie, te style taneczne są do siebie trochę podobne, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę ich dynamikę i energię. Jednak każdy z nich ma swoje cechy charakterystyczne. Prezentujemy zatem charleston dance w pigułce:

  • Charleston to taniec w metrum 4/4, wykonywany w żywym tempie.
  • Rytm charleston dance to tzw. rytm synkopowany, charakterystyczny dla jazzu i bluesa.
  • Może być tańczony solo lub w parze. W rewiowych pokazach panie zazwyczaj występują bez partnerów, pojedynczo lub w grupie.
  • Najbardziej znane elementy w tańcu charleston to tzw. kicki, czyli kopnięcia nóg, wyprowadzane od kolan i z biodra.
  • Kroki wykonywane są rytmicznie, na ledwie zauważalnym podskoku, który nadaje charleston dancespecyficzny puls.
  • Charleston to taniec stylizowany o radosnym, pozytywnym charakterze. Jego pierwotny, rozrywkowy duch został zachowany do dziś.

 

Jak tańczyć taniec charleston?

Podstawowe kroki charlestona są punktem wyjścia dla tworzenia oryginalnych i ciekawych choreografii. W charleston dance brak utartych sekwencji, więc improwizacja jest w nim bardzo mile widziana.

 

Podstawowe kroki stawia się lekko z góry, nadając całości specyficznej, lekko skocznej maniery. Charakterystyczne jest zachodzenie stopą za stopę lub krzyżowanie nóg. Tzw. footworki, czyli kombinacje pracy stóp, odgrywają tu bardzo dużą rolę, choć nie są wyjątkowo skomplikowane. W charleston dance pojawiają się również podstawowe elementy stepowania – tapy, czyli uderzenia czubkami palców o podłogę.

Ze swingu (tańca) zaczerpnięto również kroki zwane slide'ami, czyli najprościej mówiąc, ślizgi. W charlestonie pojawiają się również twisty – skręty nóg, czy bioder.

W tańcu ręce pracują naturalnie, jeśli nie są ustalone przez choreografię. Można machać nimi do przodu, do tyłu, na boki, w górę lub kręcić kółka. W charleston dance ważne jest też pochylenie ciała do przodu i zgrabne, szybkie obroty.

 

Charleston dance solo

Jak wspominaliśmy charleston to taniec, który można tańczyć w parze lub postawić na indywidualny popis. Obie odmiany korzystają z kroków i ruchów, opisanych powyżej.

Obserwowanie pokazu solo, zwłaszcza w wykonaniu pań, to czysta przyjemność. Tancerki tego stylu promieniują radością i pozytywną energią. Widać, że doskonale się bawią. Odgrywają przy tym różne role – wesołej kokietki, dystyngowanej damy czy zabawnej pannicy. Szczególnie w tańcu solo nie brakuje śmiesznych momentów, które urozmaicają pokaz. Metaforyczne mrugnięcie okiem w stronę widzów pozwala utrzymać ich zainteresowanie aż do końca występu.

Wersja solo najczęściej tańczona jest do umiarkowanie szybkiej muzyki jazzowej i w odróżnieniu od odmiany wykonywanej w parze, jest mocno stylizowana i widowiskowa.

 

Charleston – taniec w parach

Charleston w parach jest mniej widowiskowy, ponieważ jego celem nie jest zabawianie publiczności... a siebie nawzajem. Tancerze po prostu chcą się dobrze bawić. Odmiana towarzyska bardzo często przypomina styl lindy hop. Można ją spotkać na imprezach o charakterze swingowych potańcówek.

 

Towarzyska wersja korzysta z podstawowych figur i kroków, z tym że wszystkie elementy wykonuje się w trzymaniu. Najczęściej jest to trzymanie zamknięte, gdzie partner trzyma jedną rękę na plecach partnerki, dokładnie między łopatkami. Taka rama pozwala na swobodne prowadzenie tancerki i ułatwia komunikację w parze.

Co ciekawe, niegdyś charleston w parach tańczony był jedynie przez pary mieszane, mężczyznę i kobietę, a dziś zarówno panie, jak i panowie mogą tańczyć z przedstawicielami tej samej płci. Ważne jest wówczas ustalenie lidera pary, który będzie ją prowadził.

Komentarze (0)

W tej chwili nie ma żadnych komentarzy
Product added to wishlist